كل الحكايه
دمعه حزينه
فوق الخدود نازله بتجرح
صاحبتها اميره
حلوه وجميله
وسط الهموم مش لاقيه تفرح
لامتى هتبكى
ولمين هتشكى
ان الورود شوكها بيجرح
ان الورود مش راضيه تطرح
فارقها حبيبها
واهو دا نصيبها
انه يغيب من غير ما يشرح
ليه هو مسافر
وازاى ع البعد قادر
وراضى تدبل ورودها
وامتا تانى هتطرح
عاشت الاميره وحيده فى قصرها
بذكريات غرامها وحبها
خطى الطريق
من غير صديق
حتى حبيبها جرحها وضلها
لامتى هتبكى
ولمين هتشكى
ان الورود شوكها بيجرح
ان الورود مش راضيه تطرح
يا حب عمرى وعشقى فى غربتى
ياللى هواكى نصيبى وقسمتى
راجع لقلبك
مشتاق لحبك
وازاى هغيب وانتى دنيتى
عمرى ما هقدر اجرحك
وتبقى حزينه
ولا يوم هتنزل دمعتك
زى الاميره
ولا يوم هتبكى
ولا يوم هتشكى
حتى الورود دايما هتطرح