دخلت الحمام واتصل هشام بنادية وعرفها انهم هيقضوا الليلة وبكرة
طول اليوم فى اسكندرية ويرجعوا بكرة بالليل
خرجت اسماء من الحمام
"كلمتها؟؟"
"اه خلاص"
"كلمت ماما؟؟"
"لا هدخل انا الحمام وانتى كلمى مامتك طمنيها واقفلى التليفون
بعد ماتخلصى...انا قفلت تليفونى ومش عايز اى حد ياخدنا من بعض
لمدة 24ساعة...ماشى ياحبى"
"ماشى ياقلبى"
دخل هشام الحمام... ومسكت اسماء الهدوم اللى كانت لابساها
حطت ايدها فى جيب البنطلون ...طلعت ورقة
صوت المياه فى الحمام...واسماء بتتصل بالموبايل
"الو... حنان ...انا اسماء اللى وليد قالك هيبعتلك معايا فلوس... انا بره
القاهرة وراجعة بكرة بالليل ان شاءالله... الفلوس هتكون عندك بعد بكرة
الصبح...ماما اخبارها ايه... ربنا يشفيها ان شاءالله... مع السلامة"
قفلت مع حنان واتصلت بايمان
"ازيك ياماما...وحشتينى ... لا انا مش فى البيت انا وهشام روحنا
اسكندرية وهنرجع بكرة...متقلقيش لو متصلتش بيكى ...مع السلامة"
قفلت مع ايمان.... واتصلت برقم تالت...فى لحظة خروج هشام
من الحمام...كان الطرف التانى بيرد عليها
"الو... ازيك ياهايدى"
انتبه هشام مع اسم هايدى... مين اللى بيتصل بمين... اسماء اللى
اتصلت ولا هايدى اللى اتصلت باسماء
تفكير سريع...شاور هشام لاسماء بمعنى فى ايه
شاورت له بايدها بمعنى استنى
"اخبار المحل ايه؟؟ انا رجعت من شوية ومش هقدر اجى المحل بكرة...
خلى بالك من المحل لحد ماارجع بعد بكرة...لا هشام مش جاى المحل
بدالى... البضاعة قدامها 4 ايام لما تيجى اكون رجعت ...الله يسلمك...
مع السلامة"
لاحظ هشام ان هايدى سألت عليه...اتعجب لجرأتها
خاف اسماء تلاحظ حاجة بس كان واضح انها اخدت الكلام عادى
"اقفلى تليفونك بقى وانسى الشغل ...ممكن"
هايدى تانى يوم فى المحل ماسكة موبايلها وكل شوية تبص فيه
دخلت عليها هبه
"مالك شكلك مش طبيعى الايام اللى فاتت دى"
"مش قادرة استحمل ياهبه...خلاص هموت"
"ليه بس بعد الشر"
"من ساعة ماهشام قالى كلامه البايخ ده وانا سكتت وقلت معلش يمكن لما يحس انى بعيدة عنه يرجع يكلمنى تانى...الغريب بقى انه ولا كأنى
موجودة واليوم اللى جه بعدها كان بيعاملنى بكل برود"
"انتى زعلتيه ف حاجة"
"والله ابدا"
"طيب فى ايه"
"معرفش.... واللى زاد وغطا الست اسماء رجعت وهو وهى محدش
فيهم جاى النهاردة"
"تلاقيه قاعد جنبها ياختى"
"وده اللى هيموتنى مقهورة... هتجنن زمانه قاعد معاها وانا هنا بولع لوحدى"
"اهدى بس يابت ليجرى لك حاجة"
"هيجرالى ايه اكتر من اللى انا فيه... كان اخدنى تسلية وهى مش
موجودة... كنت الاحتياطى بتاع الست اسماء"
"وحتى لو كان اخدك احتياطى مكانها...زقيها من طريقك وابقى انتى
الاساسى مش الاحتياطى"
"ازاى؟"
"ازاى دى عايزة تفكير وتخطيط مش بسرعة كده"
"انجدينى ياهبه وقوليلى اعمل ايه علشان ابعدها عن طريقى"
"اول ماالاقى حل هقولك... بس انتى بقى خليكى تقيلة كده ومتبينيش
حاجة على الاقل هنا هتقدرى تعرفى كل حاجة عنهم انما لو حست
بحاجة ممكن تمشيكى"
"مشش فى ركبها يجيلها يخليها متعرفش تمشى ولا تيجى"
"ههههههه ايه ده يابت ده انتى مش طايقاها"
"اطيق ايه ربنا ياخدها ياشيخة"
"للدرجة دى"
"طيب بذمتك تخيلى كده لو اسماء مش موجودة هشام بيحبنى وجنى
بتحبنى يبقى مين اللى واقف فى النص...هى اللى متتسماش"
"اهدى ياما مش كويس عليكى كده... وان كان على اسماء تتزاح ان شاءالله...
دى كفاية بوزها وتناكتها ع الخلق"
"انا عارفة طايقها ازاى"
ودخلوا زباين... ومشيت هبه ووقفت هايدى تبيع
انا قاعدة فى البيت لوحدى كالعادة... مش لاقية حاجة اعملها بعد مااتغديت وخلصت كل حاجة ممكن تتعمل وتضيع وقت
حاولت انام شوية... لقيت نفسى مش عارفة انام
قمت فتحت التليفزيون وقعدت شوية اقلب فى القنوات بملل
رن جرس الباب...استغربت...محدش بيجيلى
بفتح الباب لقيت حبيبى وروحى واقف قدامى
"يوسف حبيب قلبى... تعالى ياروحى"
"ازيك ياماما ... يوسف هو اللى رن الجرس بنفسه"
"ازيك يامى... ان شاءالله عقبال مايجيلى لوحده واشوفه راجل"
"ربنا يخليكى ياماما... عاملة ايه"
"الحمدلله... هو احمد طالع ولا اقفل الباب"
"لا اقفلى احمد مش معانا انا جيت انا ويوسف نشوفك"
"تنورونى... ياااااااه يامى من زمان مجيتيش"
"معلش ياماما...اصل الفترة اللى فاتت كنت تعبانة ومش بقدر انزل كتير"
"الف سلامة عليكى مالك"
"انا حامل"
"مبروك يامى ربنا يكملك على خير"
"ربنا يخليكى... عقبال اسماء يارب"
"يارب يديها وما يحرمها منهم ابدا"
اسماء قبل ماتروح المحل راحت على عنوان بيت وليد
استقبلتها حنان اخته وصممت انها لازم تقعد تشرب حاجة
وشافت ولاد حنان ولد وبنت صغيرين... قعدت تتكلم معاهم وتلاعبهم ...وحكت لها حنان
"ماما لما تعبت جيت انا وولادى قعدت معاها والدكتور كتب على اشعات
وتحاليل وليد صمم انها تتعمل فى مستشفى خاص وعلشان
كده كنا مستنيين الفلوس"
"انا اسفة انى اتأخرت عليكم"
"لا ابدا بالعكس وليد لو كان هييجى كان هييجى زى بكرة يعنى
انتى خدمتينا ربنا يكرمك"
وبصت على ايدها الشمال وكملت
"ويبارك لك فى عيالك"
"انا لسه معنديش اولاد"
"ربنا يديكى ان شاءالله"
ردت اسماء بابتسامة تمنى
"يارب ان شاءالله... انا هستأذن انا علشان عندى شغل"
"ماانتى قاعدة معانا والله انا قلبى اتفتحلك"
"ربنا يخليكى... معلش ابقى طمنينى على الحاجة ولو احتاجتى اى حاجة كلمينى متتكسفيش ...اعتبرينى مكان وليد"
"ان شالله تعيشى يارب... بنت اصول والله"
واستاذنت اسماء ومشيت بتودعها دعوات حنان
مى فى بيتها... احمد بيفتح الباب راجع من الشغل
نادى عليها بصوت حزين
"مى انتى فين"
"هنا ياحبيبى تعالى"
"قومى البسى ولبسى يوسف"
مى وقفت قصاده بقلق
"نروح فين دلوقتى... شكلك عامل كده ليه...فى ايه"
"متقلقيش... خير ان شاءالله بس يالا اجهزى بسرعة"
اسماء فى نهاية اليوم... وقبل معاد قفل المحل بربع ساعة
اتصلت بهشام
"الو.. ايه ياحبيبى انت فين... مش هتعدى عليا... لا ليه بس...
طيب هقف استناك على اول الشارع...اوعى تسيبنى واقفة كتير..مع السلامة"
هايدى كانت بترتب الرفوف اللى قدامها وودانها مع المكالمة
رن موبايل اسماء... انتبهت هايدى من غير ماتبين
"الو... اهلا ياوليد...بخير الحمدلله... لالا مفيش داعى للشكر...
ده حتى ولاد حنان زى العسل ..ربنا يخليك... انا قلت لحنان لو احتاجوا
حاجة يكلمونى... انت وصلت لندن... والله طيب كويس ...
تعبتك معايا ميرسى... اوك هستناك...ترجع بالسلامة
ان شاءالله... مع السلامة"
بعد ماخلصت اسماء المكالمة انشغلت بعد فلوس قدامها
وقعدت تعمل حسابات للمحل
"بعد اذنك يامدام اسماء ثوانى وراجعة"
هزت اسماء راسها وهى بتكمل عد الفلوس
خرجت هايدى... وراحت بعيد عن المحل
طلعت موبايلها من جيبها... واتصلت بهشام
صوت الجرس ... بيرن ومفيش رد
الاتصال فصل... اتصلت تانى... مفيش رد
هشام فى العربية... رايح يستنى اسماء على اول الشارع اللى فيه المول ... موبايله رن... مسك الموبايل... شاف اسم هايدى
بتردد ايده على التليفون...يرد او ميردش
فضل متردد لحد الاتصال مافصل
لحظات ورن الموبايل تانى... هايدى
وبدون تردد... عمل الرنين صامت
وساب التليفون على الكرسى اللى جنبه...والتليفون بينور ويطفى
باسم هايدى وبدون صوت... ودور وشه بعيد ناحية الشباك