كان ياما كان
كان فى عصفور
قلبه صغير
ريشه قصير
حلمه يرفرف بره السور
كان انسان من طين, من نور
كان بيدور ع الى يخضر
قلب الناس القاسى البور
كان ياما كان قلب الحدوتة رق وحن
على البنوته فى زمن اتجن
زمن الناس فى قلوبها وحوش
زمن الغاب والناب ووشوش
تحزن عش وتضحك زور
كان ياما كان احلام بضافير قلب وبس
زنبها ايه لوقلبها طاير حب وحس